De mooiste tijd van ons leven

2 maart 2010 - Bangkok, Thailand

Oh wat hebben wij genoten van de laatste twee weken vakantie vieren op Ko Tao. We hadden heerlijk tropisch weer, we lagen op de meest prachtige stranden en JA! Weer slapen bij Mama O-Chai en daar op de veranda van onze bungalow op het strand alles nog eens goed overdacht.

Van de hoogte in Nepal tot de diepte van de bedelkinderen in Mumbai
De afgelopen 9 maanden hebben wij gedaan wat wij wilden. Geen verplichtingen of stress. We hebben voor onszelf gekozen. En dit was heerlijk. Het gaf fantastisch veel vrijheid. Natuurlijk hadden we een wensenlijstje (zie http://ansbas.reislogger.nl/profiel/) en daar is veel van gelukt, maar er waren ook spontane acties zoals bijvoorbeeld onze reis door China. In negen maanden hebben we maar liefst 10 landen bezocht en ontelbaar veel hoogtepunten beleefd. We hebben orang-oetangs, komodo draken en dolfijnen gezien, gewandeld op de Chinese Muur, als vrijwilliger Engelse les gegeven in een weeshuis in Cambodja, Annapurna Base Camp bereikt in Nepal, in een Bollywood film meegespeeld, en gewoon het dagelijkse leven en de spiritualiteit in India gezien.
Maar voor alle eerlijkheid waren er ook dieptepunten. Toen Bas zijn Oma overleed wilden we stiekem gewoon naar huis. De hoogteziekte van Ans in Nepal was afzien, de teleurstelling en frustratie van geen boomhut in China, en dan nog de oneindige en gevaarlijke busritten. In Mumbai vonden we het moeilijk om de vele bedelkinderen op straat te zien. En verder zijn we wel klaar met slechte matrassen, steeds weer aanpassen aan veranderingen en uit een tas leven.

Alles komt goed en tijd voor ikke
Wij vonden Azië fantastisch mooi, verrassend en relaxed maar het meest zijn we onder de indruk van wat deze reis met onszelf heeft gedaan. Oneindig veel ruimte en tijd om te kiezen wat wij wilden. Alle tijd voor elkaar. We hebben samen ontzettend veel lol gehad. Maar ook tijd voor onszelf, en daardoor hebben we  allebei waardevolle inzichten gekregen.
Bas: “Ik ben erachter gekomen dat tja, echt alles uiteindelijk goed komt. Wat er ook gebeurt, alles komt goed. Angst en stress over zaken waar je geen controle over hebt is vaak verspilde negatieve energie. Ik heb voor mezelf een manier gevonden om dit niet meer te vergeten” 
Ans: “Ik heb ontdekt dat ik rust nodig heb, en dat ik rustig word als ik tijd voor mezelf neem. Ik krijg meer energie om te geven als ik zo nu en dan een stap terug doe en daar word ik gelukkiger van.”
Om alle inzichten symbolisch te verbinden met ons leven straks weer in Groningen hebben we alles op papier gezet en dit aan een Thaise lampion de lucht in gestuurd.

Hutspot, olijven en droge worst
En nu op 4 maart naar huis. Terug naar Parkweg 51 in Groningen. Terug naar onze familie, vrienden, Woesje en Dosto en de vissen. Terug naar ons fijne huis met een superbed, terug naar een kledingkast naar op de bank zitten en terug naar eigen ruimte, privacy. En wat hebben we weer zin in hutspot, Senseo koffie, verse olijven, bruinbrood met jonge kaas, droge worst, Bas zijn eigen gemaakte pasta met gehaktballen en een goed glas rode wijn. Maar ook terug naar boodschappen doen, huishouden en werken. Het zal snel allemaal wel weer vertrouwd, gewoon maar ook fijn zijn. Thuis staan dozen vol souvenirs die we vanuit Azië opgestuurd hebben. Tijdens het uitpakken zullen we herinnerd worden aan de  afgelopen 9 maanden, zonder twijfel de mooiste en meest leerzame maanden van ons leven.

Knuffels
We willen jullie hartelijk bedanken voor de fijne reacties op onze weblog de afgelopen maanden. We beseffen ons nu nog meer hoe dankbaar we zijn met zulke goede vrienden en familie. We hebben jullie gemist en kijken er naar uit om een voor jullie een dikke knuffel te geven. Tot snel en een hele dikke kus!!
Ans & Bas

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

6 Reacties

  1. hans en anneke:
    2 maart 2010
    wat een ongelovelijke mail geweldig om zo het leven te kunnen ontdekken,en te ervaren en de kans hebt gehad om dit te kunnen verwezelijken fantastisch.Maar groningen komt er wel aan voor jullie ,met alles er op en eraan ,maar hou jullie gevoelens voor lange tijd vast.Heel veel liefs en een Veendamse knuffel.Hans en Anneke
  2. pap:
    2 maart 2010
    dat was het weer, de tijd is voor ons ook voorbijgeschoten, ik heb niet het idee dat jullie al 9 maand weg zijn, komt natuurlijk ook door mooie reisveslagen, foto's en niet te vergeten skypen.toch ben ik blij jullie binnenkort in levende lijve te zien en te omarmen. even vasthouden zal goed doen. et was een avontuur hopenlijk kunnen jullie je uitgesproken "conclusies" omzetten in positieve zaken als je terug bent in nederland en het "gewone "leven weer begint. het was voor jullie een avontuur wat fantastisch was maar ik moet zeggen dat het ook voor mij een avonty=uur was om dit mee te beleven.dank daarvoor. i love you both. pap
  3. Anouk:
    2 maart 2010
    Hoi Ans en Bastiaan,

    Jullie bedankt voor de fantastsche verhalen en foto's. Ik vond het ech mooi om te lezen en te bekijken.
    Echt gewelidg dat jullie tot zulke inzichten zijn gekomen.
    Ik zou zeggen Bastiaan een keer een borrel doen met je oude collega's in STAD???

    groetjes je oude collega Anouk
  4. Saskia:
    2 maart 2010
    Lieve Ans en Bas,

    Wat weer mooi geschreven zoals vele andere berichten op jullie site ! En ook super dat jullie de tijd hebben genomen om er over na te denken wat dit met je heeft gedaan en wat je mee wilt nemen naar Groningen.

    En nu dus maar snel terug naar Groningen, dan kunnen we eindelijk weer eens samen een biertje drinken....
    Liefs,
    Sas
  5. Ot:
    3 maart 2010
    Heej liefies,
    Wat een mooie mail! Ik ga ze nog missen, die toffe verhalen van jullie. Tijd voor nieuwe avonturen, dit keer op het noordelijk halfrond, in Grunn waar de lente voorzichtig doorbreekt (een verademing!!). Jullie zullen nu we zo ongeveer in het vliegtuig zitten... Denk aan jullie en kan niet wachten om jullie deze week terug te knuffelen! Goeie reis en tot snel!!

    xxxx
  6. Siem, Fem, Kaj en Liv:
    6 maart 2010
    Lieverds!
    ijn julie er weer. Hebben geen telefoonnummers van jullie maar willen jullie graag zien!
    Kunnen we langskomen, of een afspraak maken??

    Kus