China en bier op een 'dakterras'

We gaan naar China!!
Onze eerste missie in Bangkok was het kopen van een Lonely Planet. Al vlot hebben we een tweedehands gevonden van Vietnam, Cambodia, Laos & the Greater Mekong. Nou,heel handig, daar staat dus ook een provincie van China in, Yúnnán! Wij een beetje lezen, Bas vindt alle chinezen die we tot nu toe onderweg tegen zijn gekomen bijzonder fascinerend: ongegeneerd roggelen, spugen, met de handen eten, boeren, eten uit mond laten vallen etc. en tjsa, dan is het ineens heel gemakkelijk om te beslissen…Wij gaan dus naar China! Ik wil heel graag naar India, en we hadden al bedacht dat we dit visum in Bangkok gingen aanvragen. Nu hadden we dus 2 visums aan te vragen. Hop, op maandagochtend moesten wij dus  ‘aan het werk’ en naar de ambassades. Eigenlijk verliep het ondanks de bureaucratie; hier wachten, nummertje trekken, de pasfoto moet precies zo groot zijn, daar wachten; formulieren invullen, in de rij staan, allemaal redelijk geruisloos en zijn we nu in het bezit van 2 prachtige visums in ons paspoort! Eentje voor 30 dagen in China en maar liefst 6 maanden India. Het kan dus ook maar zo zijn dat we het niet redden om met oud en nieuw in Sydney te zijn, maar ach…dat zien we nog wel ;-)

The bridge over the River Kwai
“Tuc tuc? Taxi? Hello, where are you going?” Pfff, na een paar dagen Bangkok moesten we echt even wat meer eigen ruimte hebben en gingen we met de trein naar Kanchanaburi. Onze paspoorten lagen achter hoge muren met prikkeldraad bij de ambassade van China. We konden het land dus niet uit. In Kanchanaburi is de  bridge over the River Kwai (bekend van de film) te bezichtigen. Bij het aanleggen van deze brug en de spoorlijn richting Birma zijn er in WOII krijgsgevangenen door de Japanners afgebeuld. In een museum geweest (jawel!) waar het verhaal maar ook de omstandigheden waarin de jonge mannen leefden beeldend verteld werd. Verder hebben we in de omgeving lekker weer rondgetoerd op een brommer. Het is een relatief goedkope manier om zelfstandig een beetje rond te kijken. Superleuk! En natuurlijk heerlijk gerelaxt bij de rivier.

Sushi kost geen drol
Al eens eerder genoemd, maar ook hier in Thailand is het eten weer top. Maar we hebben ook iets nieuws ontdekt. Sushi! Op straat heb je kraampjes waar ze sushi verkopen voor heeeeel weinig! En tjsa, aangezien wij echt alles proberen, we hebben ook al sprinkhanen gegeten!! ;-), was de sushi natuurlijk een must. En lekker!! Joehoeeeee, Bas begon meteen al te bedenken waar je in Groningen eigenlijk sushi kunt eten. Hmmmm, een nieuwe ontdekking!

Moonbar at Vertigo
De dagen voor mijn verjaardag toe moest ik wel een paar keer slikken, ik vind het toch best raar om een verjaardag zonder jullie te vieren. Het is in zo’n grote stad als  Bangkok heel onpersoonlijk en de gesprekken met, maar ook de medereizigers zelf zijn niet altijd heel interessant…(waar ga je heen, kom je vandaan, hoe lang heb je nog…). Dus toen we Sam (grappige Franse muzikant) tegen kwamen hebben we hem uitgenodigd om mijn verjaardag mee te vieren. Ons plan: precies om 12.00 uur ’s nachts in de moonbar at Vertigo te zijn. En voor wie al eens in Bangkok is geweest en het kent, cool he?! Voor wie binnenkort naar Bangkok gaat, ga naar deze bar!!! Het was echt absoluut een enorm (letterlijk) hoogtepunt van onze trip tot nu toe. Het is lastig omschrijven, maar ik ga het toch proberen. De bar zit boven op een wolkenkrabber, op verdieping 61!?!?! Dus de sterren en overvliegende vliegtuigen zijn vlakbij, en om ons heen, de stad. Lichtjes tot aan de horizon in alle richtingen….echt, geen einde. Wat bijzonder! En toen kwamen de obers precies om middernacht ook nog happy birthday zingen met een taartje met 3 kaarsjes. Het was eentje die ik niet snel zal vergeten! Oh, en bedankt voor alle felicitaties, is superleuk om te lezen!

Vanavond vertrekken we met de nachttrein richting Laos en begint ons volgende avontuur. Doei!