Wat een festijn dankzij Pepijn

Het is half 1 ’s nachts en onze avond is weer eens anders gelopen dan we dachten. Het plan was om rond 21.00 uur terug naar onze hut. We waren moe van een lange dag sight seeing in Luang Prabang en van een aantal heftige dagen (hierover later meer) in Vang Vieng. Maar nee, we kwamen een leuk Nederlands stel tegen en nu zijn we aantal biertjes later weer thuis. Dit is ook momenteel ons leven. Dingen gaan anders dan we voorspellen en verwachten. Het lijkt dat door het reizen en het onderweg zijn ik stukken flexibeler ben geworden. Laos doet me nu al goed.

Hoe zijn we in dit schitterende land gekomen?
Ons laatste bericht was na Ans haar verjaardag. Na een dag uitkateren en rondhangen in Bangkok hebben we een nachttrein genomen naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. De treinreis duurde meer dan 12 uur, maar er was bier, chips en een potje kaarten en een bedje dus we hebben ons best vermaakt. Na wat gedoe met tuk tuks, een toeristenoffice, een erg gezellige lady boy en haar Engelse vriend, zaten we in de loop van de ochtend in een bus naar Vientiane. Ach ja Vientiane, er was ons al gezegd dat het een erg rustige stad zou zijn. En dit was het ook. Er was zelfs een avond klok! We moesten om 23.30 uur in ons guesthouse zijn. Gewoon te bizar voor woorden.

Maar Vientiane had meer. Lekker eten; waaronder Laarp een soort salade van gehakt en kruiden, een heerlijk gerecht waar we onze eigen loempia’s moesten maken, noodelsoepjes, baguette met kaas…hmmm. Maar ook het regelen van onze Vietnam visum en Nathan. Een jongen van 24 jaar oud, opgegroeid in North Carolina in een Baptisten gemeenschap (Bart Simpson was ‘evil’) en nu werkzaam in Bangkok. Met hem hebben we 3 avonden achter elkaar Beerlao gedronken en fantastische leuke gesprekken gehad over geloof, werken, reizen, eten, drinken, vriendschap oftewel over het leven. Een van de leukste ontmoetingen tot nu toe. Jammer genoeg heeft hij ons aanbod om mee te gaan tuben niet aangenomen. Hij moest weer werken…tjsa ;-)

“Je gaat dus met een soort band de rivier in en dan gooien mensen touwen naar je toe om je binnen te halen bij hun kroeg”
Ik hoor Pepijn me dit nog vertellen een jaar of wat geleden en ik kon dit toen niet geloven. Maar nu wel!! Want mensen wat een festijn! Hop 6 man de tuk tuk in, 6 tubes op het dak en naar het vertrekpunt dat 5 km stroomopwaarts lag. En daar begon het al. Luide muziek, drinkende mensen, stapels tubes en swings. We keken onze ogen uit. Eerst maar een biertje….. en nog een… en de tube in… naar de volgende kroeg… een biertje… nog een… weer de tube in… en zo verder en verder…. Samen met onze nieuwe tubevrienden Andrew en Laura zijn we de volgende dag weer gegaan en dit keer gingen we helemaal los. Eerder beginnen en zelfs van een swing af. Om een beter beeld te geven zie foto’s en filmpjes! Ondanks het gigantische toeristische karakter van het gehele gebeuren was het echt fantastisch en zouden we het zo weer doen.

Net als Koninginnedag
Na al dat bier moesten we hierna natuurlijk wel weer even cultureel gaan doen. Oftewel op naar Luang Prabang, een World Heritage Sight stad in het noorden van Laos. En het moet gezegd: Luang Prabang is een mooie stad op een schitterende locatie aan de Mekong rivier met prachtige natuur. Op elke hoek een tempel en dus ook heel veel monniken in hun knaloranje gewaden. Prachtig, net als Koninginnedag ;-)! Maar….. wat is het hier schandalig duur! Het huren van een brommer is 4 x zo duur als in de rest van Laos, een wandelexcursie ;) kost een slordige 30 dollar per dag per persoon en ga zo maar door. Aangezien we natuurlijk een beetje op het geld moeten letten, hebben we besloten alleen een brommer te huren. Een superleuke manier om de omgeving te zien en het geeft een vrij gevoel. Met de brommer zijn we naar een waterval gegaan waar we heerlijk gezwommen hebben. Onderweg kwamen we door kleine dorpjes waar kleine kindjes “Sabadieee” schreeuwden. Oftewel heel hard HOI!!! Morgen vertrekken we met een boot verder het noorden in. We hopen dat het daar goedkoper zal zijn en heeel misschien kan er daar ook nog wel getubed worden!!!!

Oh ja: we hebben onze eerste vrijwilligerswerk gedaan! Hier in Luang Prabang is een stichting die als doel heeft om mensen te leren lezen en schrijven. Maar ook Engels te leren praten. Daar hebben we een uurtje mee geholpen. We vonden het beide heel erg leuk om te doen. Verder hebben we bij de stichting een aantal kinderboeken gekocht die we gaan uitdelen in kleine dorpjes in Laos. Voor donaties of meer info: www.BigBrotherMouse.com