CHINA was groots

Rijstvelden als kunst
Onze laatste plek in China was Yuányáng, een rustiek bergdorp te midden van enorme rijstvelden. In het centrum was een markt waar dagelijks de omringende bergvolkjes boodschappen kwamen doen. Ze droegen prachtige klederdracht. Heel kleurrijk, en ze hadden nog niet zo heel vaak blonde mannen gezien. We waren een bezienswaardigheid, en een onschuldig ‘Ni Hao’ van ons werd voluit op gegiecheld. Een fantastische laatste stop in China.

Goedemorgen Vietnam
Nu zijn we inmiddels in Vietnam. En het is hier weer zo anders. In Sapa, een plaats vlakbij de grens, komen we weer tourbussen met toeristen tegen. Dat betekent overal gezellige plekjes om een kop koffie te drinken (in tegenstelling tot de restaurantjes met TL-verlichting in China) of te eten, alles in het Engels, maar ook weer gemakkelijk. En dus ook wel iets minder interessant dan China. In  de omgeving van Sapa hebben we prachtig gewandeld. Enorme bergen en rijstvelden. En omdat er bergen zijn moeten ze voor de rijst terrassen maken om het water niet weg te laten stromen, en dat is waanzinnig mooi. Oh, en hier ook weer allemaal minderheden met eigen klederdracht in de prachtigste kleuren. Inmiddels zijn we vanochtend in Hanoi aangekomen en we zijn erg benieuwd naar wat Vietnam nog meer te bieden heeft.

Maar nog even terug naar China
Wat was China Chinees. Maar ook overweldigend mooi, intens, heftig, oprecht vriendelijk en behulpzaam. Vreemde regels en een volgzaam maar soms onverwacht opvliegend volk. Wij vonden het interessant en kleurrijk, maar wat ons vooral opviel zijn de enorme tegenstellingen.

Alles is groot, groter en grootst. Maar ook heb je de prachtige ministraatjes waar je in kunt verdwalen met pittoreske minihuisjes met gewelfde daken. Overal moet je voor betalen, zelfs voor een landschap (rijstveld) zetten ze een hek en een loket bij het beste uitkijkpunt.  Commercieel, slim maar ook wel een beetje naar. Je gaat toch niet betalen om naar een rijstveld te kijken? Dus wel, namelijk de Chinese toeristen betalen voor alles. Zelfs voor een waterfestival waar ze elkaar nat kunnen spetteren (zie foto). Maar dan aan de andere kant wel weer heel eerlijk zijn over geld. Geen dubbele prijzen in bussen of bij lokale eetkraampjes. Taxi? Gewoon op de meter. En dat voelt goed. Je bent doordat je geen woord kunt communiceren zo vreselijk afhankelijk van de goodwill van mensen die je helpen om ergens te komen. Want zelfs zo eenvoudig als gewoon een bus ergens naartoe nemen is ingewikkeld. Wij kunnen aan de Chinese tekens op het kaartje wat we kopen of de bus waar we instappen niet zien of het de bestemming heeft waar wij heen willen. Tjsa, dan kun je het uitspreken, maar met 1 miljard mensen zijn er zo veel verschillende accenten en dialecten. Vaak begrijpen ze elkaar niet eens, hoe zouden ze ons brakke Chinees dan moeten begrijpen? Oplossing: briefjes in het Chinees geschreven met de bestemming en dat geven aan taxichauffeur of mensen op straat. Tjsa, dat was wat.

De mensen zijn allemaal superfit, jong en oud doen oefeningen in een soort outdoor sportschool die overal zijn. Maar ook rookt iedereen, ook in de bus!

Pampers hoezo?
Andere tegenstelling zijn de enorme verschillen in ontwikkeling. Overal hebben we gratis internet. Zelfs in de kleinste bergdorpjes zitten we supersnel online. Deze razendsnelle technologie hebben ze nog niet geïmplementeerd in meer basale benodigdheden...zoals sommige toiletten. Die zijn absoluut te belachelijk voor woorden. Je hangt boven een soort gezamenlijke goot en ter afscherming heb je een muurtje van misschien een meter hoog. Ja hoor, geen deur!! Zie foto voor een sfeerimpressie. En dan de stank, echt ongelofelijk de indringende pisgeur. Ze maken gewoon nooit schoon. En dan de hopen stront die overal blijven liggen. Doorspoelen? Dat doen ze in China niet. Dit moet je allemaal doorstaan ;-( terwijl je probeert je eigen broek niet onder te piesen. Blehgh….als ik iets niet ga missen van China dan zijn het de ranzige WC’s.

Een andere tegenstelling is dat iedereen met een mobiel rondloopt, ook in de kleinste dorpjes. Dat de steden super ontwikkeld zijn met de hipste kledingmerken, brede straten en een fantastisch metro systeem in Beijing. Maar in de dorpen zie je een boertje gewoon met zijn buffel aan een touw door het dorp heenlopen. Of de vrouwen die op straat fruit verkopen die in grote manden zit aan een draagbaar. En zwaar dat dat is. Of de kleren wassen in het stroompje dat door het dorp heenloopt. Zo ontwikkeld, maar ook zo primitief.

Lekkerste broccoli en lamsvlees op een stok
Culinair erg ontwikkeld, jammie! We hebben tot nu toe nergens zo lekker en gezond gegeten als in China. Oei oei, de heerlijke gestoomde broccoli met knoflook, de superspinazie of de ongelofelijke champignons. Maar ook een doperwtenijsje, boomschors, schorpioen op een stokje en een halve liter bier voor 30 cent.  En dan hebben we het nog niet eens over culinair Beijing, pekingeend en lamsvlees op een stok, jammie! Maar ook zo divers, de hotpot, de noodles, de rijst. Fantastisch wat hebben wij in China genoten. Dan rijst wel de vraag, hoe kunnen ze dan zo onderontwikkeld zijn als het gaat over hygiëne? De kleine kinderen dragen geen luiers maar hebben ter hoogte van het kruis een gat in hun broek. Regelmatig zagen we vrouwen hun kinderen boven de goot houden om te poepen of te plassen. Tjsa, het zal wel een snelle manier zijn om je kind zindelijk te krijgen maar goed. Ook vaak gezien dat mama ondergepiest werd. Tjsa…

‘We hebben ons portie Chinees wel gehad vandaag’
China was echt fantastisch, bizar en mooi. Maar ook wel vermoeiend en zwaar. Het is toch erg lastig om niet te kunnen communiceren met de mensen en vaak zijn ze absoluut niet flexibel. Ook het spugen, rochelen, baby’s en kinderen die op straat poepen en plassen en het soms onbeschofte gedrag van de mensen werd ons soms teveel. Zoals we wel eens zeiden: ‘We hebben ons portie Chinees wel gehad vandaag’. Kortom, China is groots, het zijn de mensen, hoe aardig. Het eten, hoe lekker! Maar het meest overweldigende was toch de natuur. De enorme vergezichten vanaf de Chinese muur, de fantastische kunstwerken die ze rijstvelden noemen in Yuányáng en de kloof waar die tijger gesprongen is. Dat was echt adembenemend. 

P.S. Nog een ding over China: wat is shoppen hier top!! Alles is rete goedkoop en ook erg leuk om te kopen. Soms is het meuk (zie foto’s), soms bizar (Luciferdoosjes met Hitler) maar vaak is het gewoon fantastisch spul. We hebben daarom ook genoeg aangeschaft en per post opgestuurd naar Nederland.