Hallo Himalaya!

Zo, met een kopje thee in de zon gaan we vanmiddag eens bekijken wat we in Nepal gaan doen. Want…ondanks dat we de Lonely Planet nu toch al 4 dagen hebben, hebben we er nog weinig in gelezen. Bij aankomst hier in Nepal waren onze tassen namelijk zoek! Tja, dat is natuurlijk knap balen na een vlucht van meer dan 24 uur, 2 stopovers in India en een veel te gezellig afscheidsfeestje (dus brak!) met Pom (ja…zo heet ze echt?!) en Julie in Bangkok…maar eerst even terug naar Vietnam.

Vakantie op Phu Quoc
Wat hebben wij genoten van dit eiland, en het voelde zo goed dat we na een dag of 6 besloten, we blijven gewoon nog een week! Jawel, daar waar wij soms door een land heen vliegen zochten wij de rust op Phu Quoc. Heerlijk. Onze dagen zijn loom, rustig en ontzettend relaxed. Gewoon heel erg fijn. Wakker worden, slenteren naar het restaurant voor ontbijt of eert nog even zwemmen. Lezen, slapen, beachballen en dan misschien een stukje lopen…of niet…ha! Zalig wat een ontspanning. En net toen we dachten, mwoh, nu zijn we wel heel ontspannen het is bijna saai kwamen we heel gezellige Elles, Jos en Sammy tegen waar we een paar gezellige avonden en dagen mee hadden. Na Phu Quoc gingen we naar het grensstadje Chau Doc en vanaf daar met een boot naar Phnom Penh.

Killing Fields in Cambodja
Afschuwelijk wat een geschiedenis heeft dit land. En het is nog zo kort geleden, 35 jaar terug is iets van een derde van de bevolking vermoord onder het bewind van de Rode Khmer. We hebben de sporen daarvan bezocht in Phnom Penh. De Killing Fields Choeung EK waar mannen, vrouwen en kinderen op brute wijze vermoord werden. In S21, de gevangenis waar ‘tegenstanders’ gemarteld werden is nu een museum. De rouwheid van de tentoonstelling was indrukwekkend. Elke gevangene was gefotografeerd en die foto’s die hangen daar. En al die mensen kijken jou dus aan. Al die mensen zijn er niet meer.

Siem Reap
We kwamen naar Siem Reap voor de tempels Angkor Wat, het grootste tempelcomplex van Zuidoost Azie. Maar iets anders heeft veel meer indruk gemaakt. Begrijp me niet verkeerd, de tempels waren fantastisch. Het meest bijzondere tempelcomplex dat wij gezien hebben. Zo groots met prachtige gebeeldhouwde details, zo uitgestrekt en een magische sfeer. Maar de kinderen van P.A.C.D.O.C. maakten onze tijd in Siem Reap echt onvergetelijk.

50 kilo rijst en heel veel knuffels
Met Trent en Victoria raakten we in gesprek in de kroeg. Zij vertelden over dit weeshuis waar ze hielpen. We waren meteen enthousiast en vroegen of we ook mee mochten. Ons vrijwilligerswerk was er immers nog niet echt van gekomen. Dezelfde avond, het was een gezellige kroeg met top eten, goedkoop bier en gratis popcorn, kwamen we hier ook Pom en Julie tegen. De volgende ochtend gingen we eerst naar de markt. We konden toch niet met lege handen aankomen en na een baal rijst van 50 kilo in de túctúc gehesen te hebben, pasten wij er met z’n vieren nog maar net bij. We werden warm onthaald door de kinderen die meteen mijn hand wilden vasthouden. In de klas hielpen wij Susan, een Engelse dame van 67 jaar oud die voor 7 weken was gekomen om les te geven. Fantastisch hoe zij met de kinderen omging, een ware Mary Poppins. In het weeshuis zaten ongeveer 40 kinderen. Sommige hadden wel ouders of nog iets van familie maar die konden niet voor ze zorgen. Meneer Boran heeft voor deze kinderen een thuis geopend waar ze naar school gaan, genoeg te eten hebben en een dak boven hun hoofd hebben. Veel organisaties waar je vrijwilligerswerk kunt doen, daar moet je als vrijwilliger voor betalen. Deze organisatie was nog zo laagdrempelig en kleinschalig dat het ons recht in het hart raakte. We hebben zo ontzettend veel plezier gehad met de kinderen. En, ik heb ook nog voor de klas gestaan. Juf Ans…hahaha. Heel erg leuk. Die avond gingen we natuurlijk onze belevenissen delen met onze nieuwe vriendinnen Julie & Pom. We waren zo enthousiast dat zij de volgende dag ook meegingen. Helaas kon Bas de volgende ochtend niet mee, hij was ziek geworden van het eten waardoor hij onze kamer niet echt naar bloemetjes liet ruiken. Een hele goede dag was het. En…de kinderen hebben nog een boodschap voor jullie (zie filmpje). Trouwens, mochten jullie geïnteresseerd zijn om donaties te geven, misschien via een collecte in de kerk of iets, laat het weten. Ik weet namelijk nu echt zeker dat het geld goed terecht komt.

Angkor What?!
Julie & Pom, meiden van 25 jaar oud…en een drinktempo dat we met moeite bij konden houden. Met z’n vieren (Bas kon inmiddels weer eten en drinken aan…) naar de Angkor What?! Bar gegaan om de mooie dag te vieren. En…oef…dat werd heeeeel gezellig, zie de foto’s. De bar gaf ons nog een leuk t-shirt met de tekst ‘Angkor What?! Bar – Promoting irresponsible drinking since 1998’ De volgende dag heel brak in de bus naar Bangkok.

Weer ‘thuis’ in Bangkok
Het voelt een beetje als thuiskomen nu we voor de vierde keer in een half jaar en weer logeren in hetzelfde hotel. New Siam I is nog altijd onze favoriet. Ook hier hebben we met de meiden een paar heel gezellige dagen gehad en oei, veel te brak begonnen wij aan onze reis naar Nepal. En ach, als het een rechtstreekse vlucht was geweest, dan was het te overzien. Maar uit budget overwegingen hadden wij een hellevlucht, van Bangkok naar Mumbai, daar een nacht wachten, dan naar Delhi vliegen. Weer een paar uren wachten en toen het laatste stukje naar Kathmandu.

Hallo Himalya!!
En toen waren we er bijna en ineens…zagen we daar vanuit het raam de bergen. Eerst een grote witte wattenlaag wat de wolken zijn en dan daarboven uit de bergen…en niet alleen de toppen, maar ook nog een heel groot stuk berg. Alsof de wolken de grond was. Tjsa, de Himalaya is natuurlijk bijna 9000 meter hoog…dus daar vlogen we gewoon naast. Heel bijzonder!
Inmiddels hebben we onze tassen terug en zijn we dus in onze tuin toe aan een kopje thee (even geen bier meer ;-)) en gaan we een plan maken voor dit nieuwe land. Dat tot nu toe al fantastisch is, de mensen zijn zo vriendelijk en behulpzaam, spreken goed Engels, heerlijk eten en de kleuren van de sari’s van de vrouwen, prachtig. Oh, en we gaan wandelen natuurlijk…wordt vervolgt!