Rondje Everest en een afritsbroek!?

Boodschappenlijstje

• 2x rugzakken
• 2x wandelsokken
• Iodine (waterzuiveringstabletten)
• Mueslirepen
• 1 fleecetrui (Bas had er al een gratis gekregen van mededrinkers in Cambodja)
• 2x mutsen
• 2x handschoenen
• Fles rum
• 1x legging
• En last but not least: 2x AFRITSBROEKEN

Dit was ons boodschappenlijstje omdat we gaan wandelen in de bergen van Nepal. En ja mensen, ik draag een afritsbroek. Welkom in Nepal.

Shoppen in Kathmandu
Nadat we onze bagage hadden opgehaald, en nadat Ans $50,- schadevergoeding had geregeld (wat kan mijn vrouw dat ;-)) kon onze verkenning van Kathmandu beginnen. Dat begon met shoppen. Eerst hebben we bovenstaande spullen gekocht. De meeste toeristen die naar Nepal gaan komen voor de vele wandelmogelijkheden. Hierdoor struikelde je bijna over de Bever look-a-like shops. Overal rugzakken, wandelschoenen, mutsen, handschoenen en lelijke afritsbroeken. Verder veel leuke winkeltjes met Boeddhistische prullaria,Yakwol en Pashmina sjaals, Massalathee en wierrook. Zoals jullie kunnen begrijpen hebben we een heerlijke tijd gehad met shoppen. Maar natuurlijk hebben we ook cultureel verantwoord gedaan.

Een levende godin
‘Want to see the living Godess sir?’ Wat? Een levende Godin? In het centrum van Kathmandu, op Durbar Square staat een tempel waar een levende godin woont. Hier hadden wij natuurlijk nog nooit van gehoord totdat we in de binnenplaats van haar huis stonden. Een Nepalees zei dat ze zo naar buiten zou komen. En ja hoor, een klein meisje van een jaar of zeven gehuld in rode gewaden en met heftige make up liet zich zien. Ze keek ons aan met een verveelde blik en verdween weer. Voor ons nuchtere Nederlanders was dit eerder zielig dan heilig.
Durbar Square was erg mooi. Het is een plein met allerlei oude tempels waar het dagelijks leven zich afspeelt. Oftewel veel verkeer, porters met halve huisraden op hun rug, biddende mensen, koeien overal, groente verkopers maar voornamelijk heerlijke verbazingwekkende chaos. Het straatbeeld is zo compleet anders, het lijkt armoediger. Geen túk túks maar dunne mannetjes met Riksja’s (fietstaxi’s). Overal afval, open vuurtjes, ’s avonds is het erg koud, en alles gebeurt op straat: kastjes verven, kind aankleden, tanden poetsen en de was doen. Een mooie en boeiende introductie van Nepalees’ stadsleven.

Openlucht crematies en een hele grote stapel popcorn
Een van de grootste Hindoetempels ter wereld is Pashupatinath. Dagelijks worden hier mensen in de buitenlucht aan de heilige Bagmati rivier gecremeerd. De overleden mensen worden op een stapel houtblokken neergelegd en dan ritueel verbrand. De restanten van de mensen worden daarna in de rivier geschoven (ja daadwerkelijk met een bezem). Voor Hindoe mensen is dit een extreem religieuze plek en dit is ook te voelen. De crematies gebeuren op een ceremoniële manier. Heel bijzonder om hierbij aanwezig te zijn.

Een komische noot tijdens ons bezoek aan de tempel was het ouwehoeren met de Sadhu’s, heilige mannen die hun huis en raad hebben achter gelaten om een heilige missie de vervullen. Maar ook om toeristen geld af te troggelen voor een foto (mensen betalen 5 euro voor foto!!). Hier hebben wij, samen met de langharige mannen, erg om moeten lachen.
Een andere heilige plek in de buurt van Kathmandu is Bodhnath. Dit is een enorme stupa waar Boeddhisten van over de gehele wereld naar toe komen om er vervolgens met de klok mee omheen te lopen. Dus wij ook, tussen heel veel biddende Boeddhisten. Heel speciaal. Ook hier was goed te voelen dat het een heilige plek is. Met wederom een komische noot: een gigantische stapel popcorn, rijst, koekjes en snoep voor een kleine tempel. Hier zaten een groep monniken die op een bepaald moment gingen zingen (zie filmpje). We hebben geen idee waarom dit was maar de stapel popcorn werd met de minuut groter.

Rondje Everest
Wij weten dat we geen ‘diehard’ wandelaars zijn dus een tripje Everest base camp zat er natuurlijk niet in. Maar hier hebben ze in Nepal iets op bedacht. Met een klein schattig vliegtuigje kan je LANGS de Everest (en de rest van de Himalaya) vliegen. De foto’s zeggen genoeg. Het was echt waanzinnig!

Toch naar een base camp
We hadden die boodschappenlijst natuurlijk niet voor niets. We hebben afritsbroeken (ahum) gekocht om ze te dragen tijdens onze trekking. Ofwel meerdaagse wandeling. Morgen gaat we beginnen. Eerst gaan we naar Poon Hill op 3200 meter vanwaar je een geweldig uitzicht kunt zien over de bergen. Als we het dan nog steeds leuk vinden gaan we zelfs proberen om op Annapurna Base Camp te komen. Dit ligt op 4200 meter hoogte! Maar daar hebben ze vast geen internet, dus de komende 14 dagen zijn we uit de lucht. Deze tocht heeft gelukkig wel de mogelijkheid om eerder ermee te stoppen. Want tja wandelen is leuk maar 14 dagen achter elkaar? Dat weten wij nog niet, wens ons succes!